تو زندگی یه روزایی می‌رسه که همه چی خیلی خیلی عوض می‌شه. طوری که تو خواب هم نمی‌دیدی. اونوقت روزایی که مبدأ های این تغییرات بوده، تنها تاریخ هایی می‌شن که به یاد می‌آ‌ری. تاریخ هایی که عددی نیست. همه چی رو به جلو می‌ره. همه چی همچنان تغییر می‌کنه و باز به اون تاریخ ها اضافه می‌شه. سیری که همچنان ادامه داره و حتی کم‌کم می‌تونی پیش‌بینی شون کنی.

تو دل کابوس هات که باشی، فقط منتظر یه صدایی که بیدارت کنه. منتظر اون صدایی تا پایان کابوس هات اعلام بشه، تا بلکه بیدار بشی و همه چیز تموم شده باشه. تا بلکه تو دنیای جدید، تاریخ های جدید پیدا کنی. هرچند که هیچ تضمینی هم وجود نداشته باشه.



تاريخ : سه شنبه بیست و سوم شهریور ۱۳۹۵ | 16:58 | نویسنده : فاطمه سادات حیدری |